در زبان انگليسي آويشن تحت عنوان Thymus Valgaris تلفظ ميشود كه تيموس يك لغت يوناني و به معناي شجاع است. در يونان باستان زنان اين گياه را به لباس شوهرانشان كه عازم جنگ بودند ميدوختند زيرا آنها معتقد بودند كه آويشن سبب شجاعت و در نتيجه پيروزي همسرانشان در جنگ ميشود.
آويشن يكي از قديميترين گياهان دارويي است به طوري كه مصريان و يونانيان باستان از آويشن براي درمان بيماريهاي خود استفاده ميكردهاند. در كتب مذهبي از آويشن به عنوان گياه مورد علاقه حضرت موسي(ع) ياد شده است.
آويشن گياهي است از خانواده نعناعيان و گياه بومي نواحي شرقي مديترانه است. اين گياه چند ساله به صورت بوتههاي متراكم و پرشاخه رشد ميكند. قسمتهاي دارويي آن، سرشاخههاي آن و برگهاي خشك شده آن است.
خواص دارويي:
- آويشن به عنوان گياهي ضدعفوني كننده شناخته شده است. محلول شستشوي دهان كه حاوي آويشن باشد در درمان عفونت لثه موثر است و به همين دليل براي تهيه برخي از دهانشويهها، خمير دندانها نيز به كار ميرود.
- آويشن در درمان بيماري مجاري تنفس فوقاني از قبيل برونشيت و آسم تاثيرات مفيدي دارد و براي معالجه سرفه و گلودرد استفاده ميشود.
- آويشن داروي سنتي دردهاي معده و روده است. جوشانده اين گياه در درمان پيچش روده و اسهال موثر است و براي دفع انگلهاي روده، در گذشته از آويشن استفاده ميكردهاند.
- آويشن داراي اثرات ضدقارچي و ضدباكتريايي قوي است و اين خاصيت به دليل وجود تيمول و كارواكرول در اسانس اين گياه است و اين اسانس داراي اثرات ضداسپاسم، ضد سرفه و خلطآور است.
- شستن سر با محلول رقيق اسانس آويشن سبب افزايش جريان خون در پوست سر و قوي شدن غدههاي مو و در نتيجه جلوگيري از ريزش مو ميشود.
- استفاده از اسانس آويشن براي مبتلايان به دردهاي عضلاني، مفصلي و روماتيسمي مفيد است.
- آويشن عامل تصفيهكننده خوبي بوده و در درمان بيخوابي و امراض جهاز هاضمه مفيد است.
- آويشن ضدتشنج و ضد صرع و ضد نفخ بوده و براي تقويت بينايي و معده هم مفيد است.
- در خوردن آويشن نبايد زيادهروي كرد زيرا باعث بروز آلبومين در ادرار ميشود. همچنين مصرف آن براي زنان حامله و باردار توصيه نميشود.